Na een race tegen de klok op het Zuider eiland van Nieuw Zeeland hadden we grote behoefte aan relaxed reizen op het Noorder eiland. Na een overtocht van enkele uren waar onze Ringo bus op het onderdek van de ferry als een haring in een ton geparkeerd stond tussen de vrachtwagens met koeien en schapen, zijn we in Wellington aangekomen, op het Noordereiland.

Het weer is slecht op het Noorder eiland, veel regen en wind. Na een bezoek aan het geweldige Te Papa museum in Wellington (grote hoeveelheid exposities die uiteenliepen van in een simulator door NZ vliegen tot opgezette dinosuarussen) rijden we naar Mount Egmond (Taranaki). Door het slechte weer blijkt een wandeling zinloos want de vulkaan, in het Zuiden van het Noorder eiland, ligt in de mist waardoor je niets ziet tijdens een wandeling. Lekker is dat, net 4 uur gereden.... We gaan er toch even op met Ringo en dat is al een hele ervaring. In versnelling 2 zijn we blij dat we de enige zijn die omhoog rijden!

In Taupo (in het midden van het Noorder eiland) maakt Gerben op 4500 meter hoogte een skydive. Supermooi! Lieve is blij dat ze niet mee naar boven mag om te kijken hoe hij dit doet. De adealine zit nog in Gerbens lijf als we die middag verder rijden naar de regio Roturoa. Hier zijn heel veel verschillende vulkanische activiteiten door elkaar zoals modderpoelen, ijzermeren, gijsers etc. De modderpoelen stinken naar scheet maar het is echt heel bijzonder om de aarde zo te zien bewegen. Bij Taupo besluiten we definitief om een superstrak rijschema op het Noordereiland te laten schieten, want dat van hot naar her rijden is gewoon niet ons pakkie an. Liever een plekje/regio een paar dagen goed verkennen. Dus we missen een paar must-see plekken, ach ja.

Hierna rijden we verder naar de Coromandel kust in het Noorden. Hier heb je schitterende uitzichten over zee, prachtige stranden en soort mini Great Ocean road. We bezoeken er enkele goudmijnen (helaas zonder resultaat). Hilarisch om met je eigen gietijzeren zeef een stukje rivier af te speuren op zoek naar goud. Vervolgens naar Auckland gescheurd om het busje in te leveren. Aukland heeft niet zo veel te bieden, het is een grote stad maar niet zo spannend als Wellington. 's Avonds duiken we een club vol Aziaten in (want er lijken bijna geen niet-Aziaten te wonen in Auckland). Overdag nog wat souvenirs gehaald en vooral lekker geslapen en gechilled in het hotel!

Na een vliegreis van rond de 11 uur die zondagmiddag (13/3) in Auckland begon, komen we zondagochtend (13/3) heel vroeg aan in Los Angeles. We hebben door het tijdverschil een dag extra gekregen! Omdat we niet heel erg moe zijn kunnen we die dag al meteen iets ondernemen. Ondanks de jetlag doen we toch best veel. we verkennen Hollywood en lopen Melrose Avenue af. Lieve gaat hier met pijn en moeite snel doorheen, want..... wat veel winkeltjes!! Laat en moe komen we terug in ons hostel tegenover Kodak Theater, waar de Oscars worden uitgereikt. Dit hostel valt in de categorie, slapen, douchen en wegwezen, maar goed, wel superlocatie en goedkoop. Dat blijkt goedkoop duurkoop. Als we wakker worden en uitchecken blijkt een natte handoek van Lieve weg. Echt waar, wie steelt er nu een natte handdoek :) En we zijn snotverkouden, want de stofzuiger staat hier op blazen in plaats van zuigen:).

Op maandag fietsen we langs de kust van Santa Monica naar Venice. Schitterend uizicht op Malibu en hilarisch is Muscle Beach. Hier staan allerlei vreemde vogels zichzelf op te pompen in strakke pakjes onder de California Sun. Als je hier in de zomer zou komen zou het nog gekker zijn. Een dag later nog naar het Getty Center (super releaxed in de zon, eindelijk weer lekker warm sinds het Zuidereiland) en naar downtown LA, maar dat valt een beetje tegen.

Een echte aanrader is het openbaar vervoer in LA. in ons reisboekje zijn ze matig enthousiast, maar wij vinden het super. Eigenlijk wilden we een auto huren, maar de one-way fee die ze rekenen is bizar hoog. Dus we gaan drie dagen bussen en dat gaat supersnel, heeeeeel goedkoop en je komt een paar geweldige figuren tegen. Ergens 's avonds rijden we langs een filmset, heel tof om te zien, Zo groots aangepakt, midden in de stad.

Na LA gaan we met de Greyhound bus naar Las Vegas, op de meest trieste tussenstations met trailertrash parks zien we even een andere kant van Amerika. Zo triest, maar eigenlijk ook wel heel hilarisch. En dan Vegas!! Met een minimale inleg slepen we veel geld binnen met het gokken (yeah baby). Maar zoals een echte gokker betaamd werpen we bijna alles meteen weer in de machines. De nachten zijn hilarisch, wat een luxe in de hotels en casiono's. Mensen smijten met geld, het is een en al party. Maar je moet wel je ID bij je hebben want anders krijgen we geen bier. Tha, reizen geeft je weer een uitstraling alsof je 20 bent??

We hebben nog een dag een veel te grote auto gehuurd (Chrysler Town &Country) en zijn naar de Grand Canyon gereden. Wat een geweldig natuurwonder is dat! Vanaf de rand kijken we 1,5 km naar beneden in een dal van steenlagen. Fantastisch. Hierna zijn we naar San Francisco gevlogen. (dat was toch iets fijner dan 17 uur in een Greyhound bus zitten, maar minder spannende mensen om je heen). Hier verblijven we bij Marcel & Allison, Nederlander en Amerikaanse die Gerben kent uit Argentinie-tijd. Wat een feest is dat! Het is fijn om een week op dezelfde plaats te zijn en op sleeptouw genomen te worden door mensen die de stad heel goed kennen. We eten op plekken waar toeristen zelden komen, hebben een zaterdagavond 'studenten' feestje achter de rug en gaan de komende week lekker door de stad struinen. Marcel en Allison werken de hele week dus wij gaan morgenavond eens voor hutspot zorgen.

En dit is dan al weer de laatste week van onze trip. We hebben het fantastisch hier maar missen onze vrienden ook. Lieve mist haar kledingkast en Gerben zijn gitaar. Over een week gaan we weer op weg naar het Pieter Postplein. Op ons P-postplein schijnt een zak geld met 200.000 euro cash te zijn gevonden, vlak onder ons!! Even aan plein-Hans vragen.

Dit was ons laatste praatje. We vonden het ontzettend leuk om alle reacties van jullie te krijgen en de mails om ons bij te praten over hoe het in Nederland is. We hebben zin om jullie allemaal weer te zien!

Lieve en Gerben