Wat een rare sfeer in Nieuw Zeeland... Toen we vanuit Milford Sound door de bergen naar Queenstown aan het kachelen waren (en kachelen was het, versnelling 2 is soms de enige optie om een berg op te komen) hoorden we op de radio het nieuws van de aardbeving in Christchurch. De beelden die we in Queenstown zagen hakten er flink in: we zagen plekken waar we een week daarvoor nog geslapen hadden en langsgelopen waren in puin liggen. Verschrikkelijk. Het dodenaantal loopt dagelijks op. Ondertussen hebben we veel toeristen en Kiwi's ontmoet die net ontsnapt zijn aan de beving of mensen die het meegemaakt hebben en nog steeds in shock zijn. Ze zijn 'op vakantie' in Arthur's Pass, Queenstown of Nelson om te onsnappen aan de naschokken, de nachtmerries of om weer een keer te douchen. De beving heeft er hard ingehakt in dit land, iedereen die je toevallig op straat spreekt kent wel iemand die zijn huis kwijt is of een familielid heeft verloren. Triest.

In het Zuiden van het Zuidereiland kwamen we er tot onze schrik achter dat we nog zeer weinig tijd hadden en erg veel wilden zien...oei. We bedachten dat er niets anders op zat dan als een Japanner door het Zuidereiland te crossen. Van hoogtepunt naar hoogtepunt en geen 2 nachten op dezelfde plaats. en er zijn zoveel hoogtepunten!! Van de fjorden in Milford Sound zijn we snel naar het noorden gegaan, we hebben veel gehiked, regelmatig een gehele camping wakker gemaakt om kwart over zes in de ochtend met onze piepende V snaar, veel lookouts bezochts en in een moordend tempo naar Picton gereden waar we vanavond de boot nemen naar het Noordereiland.

Het reizen met het busje is fantastisch, maar wat een feest als je weer eens in een bed kan slapen. Bij vrienden van vrienden konden we bij Nelson een nachtje in een echt bed slapen. Het was de kamer van een kleine man. Dus wat een feest toen we 's ochtends wakker werden met Ernie op de muur en onder een warm dekbed met allemaal vet gave auto's erop! Woehoe... Bert en Ernie...yeah.
Nu snel de boot op naar Wellington (overtocht schijnt 3,5 uur te duren) en dan halverwege maart vanuit Auckland naar LA! en dan op naar San Francisco voor de laatste weken.

Blijf die mailtjes sturen hoe het met jullie gaat, heel leuk om te lezen onderweg!